Wat is een intentieverklaring?
Een intentieverklaring (ook wel letter of intent genoemd) is een soort voorovereenkomst. Hierin leg je samen met de wederpartij vast dat je van plan bent om met elkaar in zee te gaan, en dat je de intentie hebt om tot een definitieve overeenkomst te komen. Bijvoorbeeld: jij denkt erover om een grote opdracht uit te besteden, en de andere partij wil alvast investeren in voorbereiding of materiaal. Door de intentieverklaring geef je elkaar vertrouwen voor de samenwerking, zonder dat er al een bindend contract ligt.
Is een intentieverklaring met een andere partij juridisch bindend?
In principe niet. Maar – en dit is belangrijk – áls er concrete afspraken in staan, zoals prijzen, deadlines of exclusiviteit, dan kunnen delen van de intentieverklaring toch juridisch afdwingbaar zijn. Schendt een van de partijen die afspraken, of kapt iemand onverwacht de onderhandelingen af? Dan kan er sprake zijn van aansprakelijkheid en zelfs een schadevergoeding.
Waarom (en wanneer) is een intentieverklaring handig?
Een intentieverklaring kan nuttig zijn:
- Als je bij onderhandelingen alvast duidelijkheid wilt over de inzet van beide partijen.
- Als één partij al kosten moet maken (zoals materiaal inkopen of capaciteit reserveren).
- Als je nog wat tijd nodig hebt om te onderhandelen en tot een definitieve deal te komen, maar wel alvast iets formeel wilt vastleggen.
Voorwaarde: beide partijen moeten serieus en met de juiste verwachtingen het proces ingaan.
Wat leg je vast in een intentieverklaring?
Om misverstanden te voorkomen, is het verstandig de volgende elementen op te nemen:
- Duidelijke omschrijving van de intentie. Wat willen jullie samen bereiken? Wat verwacht je van elkaar? Bijvoorbeeld: “Partijen willen uiterlijk op [datum] een samenwerkingsovereenkomst sluiten over [project].”
- Onderhandelingstermijn. Geef aan tot wanneer je met elkaar in gesprek blijft voor de onderhandelingen en wanneer de termijn ten einde komt.
- Exclusiviteitsbepalingen. Leg vast of en hoe lang je niet met anderen onderhandelt, of welke informatie vertrouwelijk blijft.
- Niet-bindend of juist wél bindend? Benoem expliciet wat er wel en niet bindend is. Denk aan boetebepalingen bij het schenden van afspraken. Leg de regels vast.
- Handtekeningen. Klinkt logisch, maar zonder ondertekening is de verklaring juridisch weinig waard.
Praktische voorbeelden
Risico’s beperken met intentieverklaring
Stel: Mehmet, eigenaar van een garagebedrijf en verkoper, overweegt een nieuwe samenwerking met een leverancier van elektrische occasions. De leverancier wil alvast nieuwe auto’s inkopen. Om risico’s te beperken stelt Mehmet voor een intentieverklaring op te stellen waarin staat dat hij bij succesvolle proefperiode overgaat tot een langdurig contract, mits de prijs-kwaliteitverhouding klopt. Zo geeft hij vertrouwen bij de onderhandelingen, zonder zich al volledig vast te leggen.
Positie versterken met intentieverklaring
Stel: Raymond, ICT-ondernemer, wil investeren in een samenwerking met een softwarepartner. Hij laat tijdens het onderhandelen eerst een intentieverklaring opstellen om exclusiviteit en vertrouwelijkheid te borgen. Tegelijk gebruikt hij zijn voorbereiding om de waarde van zijn klantenbestand te benadrukken. Daarmee wint hij ruimte in de onderhandelingen én versterkt hij zijn positie bij het sluiten van de deal.
Risico’s en valkuilen bij een intentieverklaring
- Te vaag geformuleerd. Dan kan de wederpartij het later anders interpreteren.
- Schijnzekerheid. Een intentieverklaring is geen garantie. De samenwerking kan alsnog mislukken.
- Verplichting zonder dat je het doorhebt. Rechters kunnen oordelen dat je je niet zomaar mag terugtrekken als de verklaring te concreet is.
Let op!
Bespreek samen met de tegenpartij duidelijk wat je bedoelt en laat een jurist meekijken bij het opstellen van de verklaring. Juist omdat intentieverklaringen tussen wal en schip vallen – ze zijn niet helemaal vrijblijvend, maar ook geen hard contract – is zorgvuldigheid en communicatie cruciaal.
Slim onderhandelen: zo haal je meer uit je deal
Of je nu in contact bent met een leverancier, een investeerder of een potentiële koper: onderhandelen hoort bij ondernemen. En dat betekent niet alleen maar concessies doen. Het draait om het realiseren van een goede deal – voor beide partijen.
Voorbereiden op onderhandelingen
Een veelgemaakte fout is om ad-hoc te onderhandelen. Bepaal vooraf een heldere tactiek. Zo blijf je doelgericht én voorkom je dat je de relatie met de ander beschadigt. Met de juiste voorbereiding onderhandel je een stuk sterker en met doordachte argumenten. Begin met een goede analyse. Wat valt er te winnen? Is het de moeite waard? Bepaal vooraf duidelijke doelstellingen en bedenk wat voor jou harde eisen zijn, en wat ruimte laat voor onderhandeling. Welke deal ben je bereid te accepteren?
Verplaats je in de tegenpartij bij onderhandelen
Verplaats je ook in de tegenpartij: wat zijn hun belangen, principes en drijfveren bij de onderhandelingen? Welke informatie kun je gebruiken om jouw positie te versterken? Tijdens het gesprek zelf is luisteren belangrijker dan praten: streef naar 70% luisteren, 30% spreken. En stel vooral open vragen – die leveren veel meer bruikbare informatie op dan ja/nee-vragen.
Meer tips voor een goede onderhandeling
Een succesvolle onderhandeling kan het verschil maken tussen een goede en een geweldige deal. Onderhandelen is dan ook een kunst die elke ondernemer zou moeten beheersen. Zorg dat je je niet laat imponeren door doorgewinterde onderhandelaars. Wil je beter in onderhandelen worden? In dit artikel ontdek je wat je kunt doen om uit elke onderhandeling het beste resultaat te halen.